NBA Draft 2017: Prospekty #2

Przed Wami kolejnych 20 prospektów w nadchodzącym drafcie, z których większość ma spore szanse na wybór w pierwszej rundzie draftu.

Luke Kennard

Pozycja: SG
Wzrost: 6’6″
Rocznik: 1996 (21 lat)
College/klub: Duke

Wysoki, dobrze wyszkolony technicznie strzelec, który „nie pęka” w najważniejszych momentach spotkań. Potrafi dostawać się do swoich miejsc na parkiecie używając dobrej pracy stóp i balansu ciała. Co najważniejsze, jest skuteczny z dystansu (44%), otwierając dla siebie pozycje ruchem bez piłki. Jest też niezły w pull-upach, nie bojąc się kozłować. Zrobił też duży progres jako podający i nie popełniał przy tym wielu strat.

Jego profil fizyczny, składający się z małej rozpiętości ramion i dość wątłej budowy nie powala na kolana, brakuje mu też szybkości. Ma problemy zarówno z dostawaniem się pod obręcz (nie jest graczem, który z łatwością minie pierwszą linię obrony), jak i z kończeniem akcji spod niej. Może mieć spore problemy grając z dużo silniejszymi niż w NCAA graczami. Sporym minusem jest też jego defensywa, w której brakuje mu szybkości i mobilności, a także siły i zasięgu ramion, co będzie sporym problemem w NBA.


John Collins

Pozycja: PF
Wzrost: 6’10”
Rocznik: 1997 (19 lat)
College/klub: Wake Forest

Podkoszowy, który większość swoich ofensywnych posiadań zaliczał w grze tyłem do kosza, w której czuje się świetnie. Dobra praca stóp, niezła gra po odwróceniu przodem do kosza i coraz lepszy rzut z półdystansu oraz z linii rzutów wolnych (73%). Potrafi też przydać się w ataku bez piłki jako ścinający, czy gracz rollujący po postawieniu zasłony i bardzo dobrze kończy akcje spod obręczy, jak i dostaje się na linię. Bardzo dobry zbierający w obronie i w ataku, niezły blokujący jako obrońca obręczy.

Musi poprawić swoją grę jako podający z post, gdzie do tej pory zbyt często próbował grać przeciwko podwojeniom. Nie ma też w swoim arsenale rzutu za trzy punkty, który bardzo przydaje się na pozycji numer „4”. Słabo czyta grę w defensywie, gubi bronionych przez siebie graczy i szybko wpada także w problemy z faulami.


Donovan Mitchell

Pozycja: SG
Wzrost: 6’3″
Rocznik: 1996 (20 lat)
College/klub: Louisville

Niski, ale bardzo szybki i atletyczny rzucający obrońca z bardzo długimi ramionami. Potrafi dobrze odnaleźć się w kontrataku, trafiając rzuty spod obręczy. Poprawił się w rzutach zza łuku, ma potencjał by stać się w tym elemencie jeszcze lepszy (dobra technika rzutu z catch-and-shoot i pull-upów), trafiał też 81% rzutów wolnych. Dzięki przewadze fizycznej może kryć pozycje 1-3, jest szybki i mobilny w defensywie, wymusza sporo strat.

Jest bardzo niski jak na „dwójkę”. Nie jest zbyt efektywny w dostawaniu się pod obręcz i na linię rzutów wolnych. Musi poprawić swoją grę jako podający w ataku pozycyjnym oraz kozłujący kreujący pozycje dla siebie lub dla kolegów. Słaba selekcja rzutowa, oddaje próby z trudnych pozycji.


Zach Collins

Pozycja: C
Wzrost: 7’0″
Rocznik: 1997 (19 lat)
College/klub: Gonzaga

Bardzo mobilny środkowy, świetnie poruszający się po parkiecie. Dobry, mobilny obrońca, potrafiący bronić obręczy. Jego gra w ataku opiera się na grze tyłem do kosza (dobry arsenał ruchów) oraz umiejętności trafiania rzutów z półdystansu, a nawet z dystansu w sytuacjach pick-and-pop. Pod koszem potrafi wymusić kontakt i dostać na linię rzutów wolnych.

Największe zarzuty pojawiają się w stosunku do niego jako do podającego, nie podejmuje on zawsze najlepszych decyzji i brakuje mu wizji parkietu, przez co może być neutralizowany podwojeniami. Nie jest graczem kozłującym, ma też tendencję do faulowania gdy jest zaangażowany w obronę.


OG Anunnoby

Pozycja: SF
Wzrost: 6’8″
Rocznik: 1997 (19 lat)
College/klub: Indiana

Posiada dobry fizyczny profil na combo-forwarda w NBA, imponując mobilnością, zasięgiem ramion i atletyzmem. W ataku przydaje się głównie w grze bez piłki, ścinając do kosza w kontrataku lub jako rzucający z sytuacji catch-and-shoot, z poprawionym rzutem z dystansu (36.5%). Jest za to niezwykle wszechstronnym obrońcą, potrafiąc w pewnych ustawieniach bronić nawet wszystkie 5 pozycji na parkiecie dzięki swojej szybkości, sile i wzrostowi.

W styczniu przeszedł kontuzję zerwania ACL i po operacji skończył swój sezon. Nie potrafi sam kreować ofensywy, nie jest dobrym kozłującym i nie radzi sobie w pick-and-rollu. Nie posiada rzutu po koźle. Bardzo słaby z linii rzutów wolnych (52%), musi poprawić mechanikę rzutu. Czasem zbyt wolno reaguje na wydarzenia na parkiecie, wykazuje pasywność i ma braki w doświadczeniu.


T.J. Leaf

Pozycja: PF
Wzrost: 6’10”
Rocznik: 1997 (20 lat)
College/klub: UCLA

Bardzo mobilny – jak na swój wzrost – i atletyczny silny skrzydłowy, potrafiący świetnie biegać do kontrataków. Wszechstronny po atakowanej stronie parkietu, potrafi zarówno sam rozpocząć akcje po zebraniu piłki , jak i świetnie rozciągać grę w ataku pozycyjnym (46.6% zza łuku). Niezły podający w kontratakach oraz grając tyłem do kosza. Bardzo dobry zbierający, aktywny na atakowanej tablicy.

Musi nabrać nieco masy i siły, by lepiej walczyć o piłki na tablicach i w okolicach obręczy. Unika kontaktu i słabo dostaje się na linię rzutów wolnych. Pomimo bardzo dobrej skuteczności nie lubi oddawać rzutów za trzy punkty. W obronie słabo pracuje na nogach i będzie miał problemy z kryciem także silniejszych graczy, gubi się w defensywie zarówno pod obręczą, jak i w pick-and-rollu.


Justin Jackson

Pozycja: SF
Wzrost: 6’8″
Rocznik: 1995 (22 lata)
College/klub: UNC

Wysoki skrzydłowy z niezłym zasięgiem ramion. Zawodnik z wysokim koszykarskim IQ, potrafiący czytać obronę przeciwnika i znajdujący z łatwością swoich partnerów. Nie popełnia też wielu strat. Poprawiający się rzut z dystansu (37%), dobra mechanika rzutu. Gra z niezłą intensywnością po bronionej stronie parkietu.

Przeciętny atleta, brakuje mi siły fizycznej, by regularnie przydawać się jako small-ballowa „czwórka”. Jest wciąż dość nierównym strzelcem i ma problemy w kreowaniu ofensywy jako kozłujący. Nie potrafi minąć pierwszym krokiem swojego przeciwnika, słabo dostaje się pod obręcz i unika kontaktu. Ma problemy z utrzymaniem się na nogach przeciwko szybszym rywalom. Słaby zbierający.

 


Ike Anigbogu

Pozycja: C
Wzrost: 6’10”
Rocznik: 1998 (18 lat)
College/klub: UCLA

Silny, szybki i bardzo dobrze zbudowany środkowy o imponującym zasięgu ramion. Bardzo dobry zbierający w ataku, potrafiący „rozpychać się” pod obręczą. Dobrze porusza się po parkiecie, szybki jak na swój wzrost, dzięki czemu bardzo dobrze gra w transition. Bardzo dobry obrońca obręczy, dobry pomocnik w defensywie, niezwykle aktywny i agresywny. Nieźle radzi sobie także w obronie pick-and-rolla, a także w low-post.

Praktycznie nie posiada gry na obwodzie ani na półdystansie, słabo spisuje się także w grze tyłem do kosza. Po ofensywnych zbiórkach oddaje często bardzo trudne rzuty, nie próbując podawać. Ma problemy z wykańczaniem akcji spod obręczy, gdy nie ma zbyt dużo miejsca. Słaby z linii rzutów wolnych (53.5%). Ma problemy ze zbyt dużą liczbą fauli oraz zbieraniem piłek w defensywie (gdy skupia się na obronie akcji, a nie na zastawianiu pozycji).


Justin Patton

Pozycja: C
Wzrost: 7’0″
Rocznik: 1997 (20 lat)
College/klub: Creighton

Bardzo dobry atleta na pozycji środkowego, potrafiący świetnie biegać do kontrataków. Kreuje pozycje dla siebie ścinając do obręczy (także w akcjach pick-and-roll) i bardzo dobrze kończy akcje spod kosza. Niezła wizja parkietu. Potencjał na dobrego defensora – mobilność w obronie pozwala mu na zmiany krycia na graczy obwodowych, potrafi też być dobrym obrońcą obręczy.

Stroni od kontaktu i nie dostaje się na linię rzutów wolnych. Słaby strzelec z półdystansu, mający problemy także z rzutami osobistymi (52%). Ma tendencję do popełniania strat, gdy zaczyna kozłować. Przeciętny zbierający po obu stronach parkietu. Słabo czyta grę w obronie, łatwo wpada w problemy z faulami.


Jarrett Allen

Pozycja: C
Wzrost: 6’11”
Rocznik: 1998 (19 lat)
College/klub: Texas

Środkowy z bardzo imponującym zasięgiem ramion. W ataku przydaje się głównie jako gracz ścinający do obręczy – czy to z kontrataków, czy w akcjach pick-and-roll. Dobrze radzi sobie z wykańczaniem akcji. Posiada także niezły arsenał w grze tyłem do kosza. Niezła mechanika rzutu, potencjalnie może dodać rzut z półdystansu. W obronie potrafi utrzymać przed sobą swojego przeciwnika.

Unika fizycznej gry, przeciętnie stawia zasłony i ma problemy pod koszem przeciwko silniejszym graczom. Słaby kozłujący, nie kreuje akcji dla siebie, a przy jego koszykarskim IQ pojawia się wciąż wiele pytań. Ma problemy na linii rzutów wolnych (56%). Posiada spore braki w czytaniu gry w obronie, gra po tej stronie parkietu dość nierówno. Przeciętny zbierający.


Isaiah Hartenstein

Pozycja: PF
Wzrost: 7’0″
Rocznik: 1998 (19 lat)
College/klub: Zalgiris Kowno

Wysoki gracz potrafiący grać na obu pozycjach podkoszowych. Potencjał na wszechstronnego gracza w ataku – nieźle biega do kontrataków, ma dobrę wizję parkietu i kończy akcje spod obręczy. Silny fizycznie, co wykorzystuje w obronie, gdzie potrafi też czasem z powodzeniem zmienić krycie na graczy obwodowych. Świetny zbierający, gra na sporej intensywności.

Przeciętny zasięg ramion, nie jest też zbyt szybki. Ma problemy z wykańczaniem akcji, gdy nie ma zbyt dużo miejsca pod koszem. Wciąż dość słaby strzelec, musi poprawić technikę rzutu. Podejmuje nie zawsze dobre decyzje, zarówno jako podający, jak i rzucający. Gubi się w defensywie, nie jest też solidnym obrońcą podkoszowym.


Anzejs Pasecniks

Pozycja: C
Wzrost: 7’2″
Rocznik: 1995 (21 lat)
College/klub: Gran Canaria

Bardzo zwinny jak na swój imponujący wzrost środkowy, dobrze poruszający się po parkiecie. Dobrze radzi sobie jako gracz ścinający do obręczy, potrafiący wykańczać akcje pick-and-roll. Poprawia swoją grę jako rzucający z półdystansu i nie boi się kozłować. Potencjał na dobrego obrońcę, potrafi zmienić krycie na niższych graczy.

Słaba wizja parkietu, ma tendencję do przetrzymywania piłki. Ma problemy z trafianiem rzutów wolnych (57%) i musi dalej pracować nad swoim rzutem z wyskoku. Ma problemy z grą w obronie, gdy gra przeciwko silniejszym rywalom, jest „przestawiany” pod koszem. Zbyt powolny w obronie obręczy. Bardzo przeciętny zbierający w obronie.


Terrance Ferguson

Pozycja: SG
Wzrost: 6’7″
Rocznik: 1998 (19 lat)
College/klub: Adelaide

Strzelec, lubujący się szczególnie w sytuacjach catch-and-shoot. Potrafi też dobrze znajdować swoich partnerów dodatkowym podaniem. Bardzo solidny strzelec z dystansu (39%), posiadający dobrą mechanikę rzutu. Gra z wysoką intensywnością po bronionej stronie parkietu, dzięki mobilności i rozpiętości ramion ma potencjał na dobrego defensora.

Słaby kozłujący, nie sprawdzający się w grze pick-and-roll. Ma problemy gdy znajduje się pod większą presją i popełnia wówczas straty. Musi nabrać siły fizycznej, by lepiej przydawać się w grze obronnej, gdzie ma problemy przy większym kontakcie z przeciwnikiem.


Harry Giles

Pozycja: C
Wzrost: 6’11”
Rocznik: 1998 (19 lat)
College/klub: Duke

Atletyczny podkoszowy ze świetnym profilem fizycznym. Dobrze porusza się po parkiecie, zarówno w kontrataku, jak i w ataku pozycyjnym po postawieniu zasłony. Bardzo dobrze wykańcza akcje spod obręczy. Aktywny i wszechstronny obrońca, potrafiący radzić sobie na obu pozycjach podkoszowych, a także po zmianach krycia. Świetny zbierający, posiadający bardzo dobrą intuicję.

W swojej krótkiej karierze przeszedł już kilka kontuzji, w tym zerwanie więzadeł krzyżowych w obu kolanach oraz więzadła przedniego piszczelowego i łąkotki w lewym kolanie i stracił nieco ze swojego atletyzmu. Przeciętny w atakach pozycyjnych, zarówno jako kozłujący i podający, jak i w grze tyłem do kosza. Miał spore problemy z faulami oraz trafianiem rzutów wolnych (50%).


Derrick White

Pozycja: PG
Wzrost: 6’5″
Rocznik: 1994 (23 lata)
College/klub: Colorado

Combo-guard, potrafiący wykorzystać swoją przewagę wzrostu. Dobry strzelec (40% za trzy punkty) zarówno w akcjach catch-and-shoot, jak i w rzutach po koźle. Nieźle operuje także jako zawodnik z piłką w akcjach pick-and-roll, dzięki których potrafi dostawać się pod kosz, a także uruchamiać swoich kolegów (dobra wizja parkietu).

Nie jest zbyt szybki, ma problemy z kozłowaniem pod presją i ma wówczas tendencję do tracenia piłki. Ma spore problemy w defensywie i przez brak siły i mobilności nie jest dobrym obrońcą 1-na-1. Czasem brakuje mu także intensywności.


Jordan Bell

Pozycja: PF
Wzrost: 6’9″
Rocznik: 1995 (22 lata)
College/klub: Oregon

Świetny atleta na pozycji numer „cztery”, który w NBA będzie prawdopodobnie pełnił rolę small-ballowej „piątki”. W ofensywie najbardziej przydaje się jako gracz biegający do kontrataków, a w ataku pozycyjnym jako ścinający do kosza – w obu przypadkach potrafi świetnie kończyć z okolic obręczy. Ma całkiem niezłą wizję parkietu. Dobry zbierający, szczególnie aktywny na atakowanej tablicy. Świetny blokujący z pomocy, nawet w obronie kontrataków, potrafi też zmienić krycie na niższych graczy.

Posiada dość ograniczony arsenał ofensywny, nie ma solidnego rzutu z wyskoku, ani umiejętności kreowania rzutu. Nie jest pewny siebie, rezygnuje z rzutów z otwartych pozycji. W walce o zbiórki w obronie brakuje mu siły fizycznej, której musi nabrać by mieć szanse w NBA. Gdy znajduje się pod presją ma tendencję do popełniania strat.


Caleb Swanigan

Pozycja: PF
Wzrost: 6’9″
Rocznik: 1997 (20 lat)
College/klub: Purdue

Silny podkoszowy z bardzo imponującym zasięgiem ramion. Wszechstronny w ofensywie, potrafi bardzo dobrze operować w grze tyłem do kosza, zajmując pozycję blisko kosza. Utalentowany podający, głównie właśnie z post. Jak na wysokiego świetny strzelec z dystansu (45%) oraz z linii rzutów wolnych (78%). Bardzo dobry zbierający, szczególnie po bronionej stronie parkietu.

Bardzo przeciętny kozłujący, popełniający bardzo dużo strat, szczególnie grając pod presją. W obronie brakuje mu atletyzmu i wzrostu, przez co nie sprawdza się jako obrońca obręczy, nie ma też szybkości by bronić niższych graczy.


Bam Adebayo

Pozycja: C
Wzrost: 6’10”
Rocznik: 1997 (19 lat)
College/klub: Kentucky

Dość niski, ale atletyczny i zwinny środkowy. W ataku żyje głównie ze ścięć pod kosz oraz z gry w pick-and-rollu, potrafi dobrze wykańczać akcje po postawieniu zasłony. Świetny zbierający w ataku i dobijający rzuty. Dobrze dostaje się na linię, nie stroniąc od kontaktu. Wszechstronny w obronie – potrafi wybronić akcję tyłem do kosza, jak i zmienić krycie na obwodzie.

Miewa problemy z kończeniem akcji „w tłoku”. Nie posiada dobrego rzutu z wyskoku, trafia też tylko 65% z linii rzutów wolnych. Nie gra z dużą intensywnością po bronionej stronie parkietu, nie sprawdza się tam jako obrońca obręczy. Przeciętny zbierający w obronie.


Tyler Lydon

Pozycja: PF
Wzrost: 6’10”
Rocznik: 1996 (21 lat)
College/klub: Syracuse

Dobrze poruszający się po parkiecie skrzydłowy. Wszechstronny gracz w ataku, potrafiący rozciągnąć grę (40% za trzy) na pozycji numer 4 ze świetnym rzutem w sytuacjach catch-and-shoot (dobrze rusza się bez piłki). Niezła wizja parkietu. Dobrze czyta grę w obronie, przechwytując podania i pomagając kolegom.

Słaby rzut po koźle, brakuje mu balansu ciała. Słabo dostaje się pod obręcz, brakuje mu siły fizycznej i atletyzmu, by dobrze kończyć akcje z kontaktem. W obronie ma problemy zarówno z silniejszymi zawodnikami pod koszem, jak i z zawodnikami obwodowymi (brakuje mu szybkości i mobilności).


D.J. Wilson

Pozycja: PF
Wzrost: 6’10”
Rocznik: 1996 (21 lat)
College/klub: Michigan

Dobrze zbudowana „czwórka”, która w NBA będzie też przydawała się na pozycji środkowego. Solidny strzelec z sytuacji catch-and-shoot (37%), także po postawieniu zasłony. Niezły kozłujący jak na wysokiego gracza, bez piłki potrafi dobrze znajdować dla siebie pozycje pod obręczą, skąd nie ma problemu z wykończaniem akcji.

Unika gry na kontakcie, nie dostając się na linię rzutów wolnych. Bardzo słaby zbierający, mający problemy z zajmowaniem dobrej pozycji pod koszem. Nie ma warunków na stanie się dobrym obrońcą obręczy, przeciętnie sprawdza się także po zmianach krycia na niższych graczy.

Komentarze do wpisu: “NBA Draft 2017: Prospekty #2

  1. losowo włączyłem hajlajty tego OG Anunoby, wow niezły hardkor z niego

  2. cała masa podkoszowych grajacych tyłem do kosza i grajacych na poldystansie , jako fan starej szkoly jaram sie. Zwlaszcza ten Zach Collins z Gonzagi mnie intryguje

    1. Racja mi też to się podoba. Mało tego myślę, że któryś z nich stanie się ostrym allstarem i coś może się pozmienia w lidze :-)

  3. Fajny tekst. Gdyby był jeszcze poparty filmikami z Draftexpress to byłby świetny.

    1. Denerwuje mnie trochę miara amerykańska (bo nie potrafię jej przeliczać)
      Brakuje też potencjalnych numerków przy nazwiskach oraz cyferek skoro jest mowa o zasięgu.

Comments are closed.