Zapowiedź sezonu 2016/17: Atlanta Hawks

Za Atlantą ciekawe offseason i znaczące zmiany na kluczowych pozycjach. Hawks regularnie goszczą w playoffs od sezonu 2007-08. Po niezwykle udanym sezonie 2014/2015 w którym wygrali konferencję Wschodnią i osiągnęli bilans 60-22 wydawało się, że są o krok od absolutnego topu NBA…a tymczasem w następnym sezonie dostali niewielkiej zadyszki. Zdecydowano się więc na korekty w składzie. Pożegnano Jeffa Teagu’a i Ala Horford’a. Mający za zadanie zastąpić ich Jarrett Jack i Dwight Howard są jednak zawodnikami o zupełnie innej charakterystyce. Przed Trenerem Budenholzerem ciężkie zadanie poukładania tych klocków tak by na nowo włączyć się do walki o finał konferencji.

POPRZEDNI SEZON

48-34, 4 miejsce w konferencji, odpadli w półfinałach konferencji (4-2 z Boston Celtics, 0-4 z Cleveland Cavaliers)

Po tym jak w rozgrywkach 2014/15 Hawks byli 6 obroną i 6 atakiem w całej NBA wydawało się, że kolejny sezon może być jeszcze lepszy jeśli dopisze im zdrowie. Co więcej udało im się utrzymać niemal cały skład. Jedynym znaczącym zawodnikiem jakiego stracili był DeMarre Carroll. W przekroju całego sezonu trzeba przyznać, że na niskim skrzydle godnie zastąpili go Kent Bazemore i Thabo Sefolosha. Hawks jeszcze poprawili defensywę (druga najlepsza w sezonie 2015/16!), a i tak nie wyrównali osiągnięć z minionego sezonu, odpadając gładko w półfinale konferencji z późniejszymi mistrzami z Cleveland. Ich zagrywki stały się czytelniejsze dla rywali, Kyle Korver zaliczył solidny regres i trafiał za 3pkt na najniższej skuteczności od 2009 roku. Hawks przyśpieszając tempo gry zatracili gdzieś skuteczność, i sezon zakończyli jako dopiero 22 atak w NBA. Powiedzieć, że coś poszło nie tak, to może za duże słowo, zważywszy, że sezon zakończyli na 4 miejscu w konferencji wschodniej. Nie byli już jednak tak dominującą drużyną jak sezon wcześniej. Jest to zaskoczenie, biorąc pod uwagę, że praktycznie cały sezon zaliczyli bez większych urazów. Millsap i Horford  rozegrali chyba najlepsze sezony w karierze, grając do tego odpowiednio 82/81 spotkań w regular season, grając z wielką energią, świetnie rzucając za 3pkt, i poza punktami i zbiórkami notując wspólnie ponad 6 asyst, 2,5 przechwytu i przeszło 3 bloki na mecz! Mimo plotek o transferze bardzo dobry sezon rozegrał Teague – 16PPG i 6APG przy 40% za 3pkt.  Czyhający na jego miejsce w S5 Schroder również zagrał na solidnym poziomie notując 11PPG i 4,4APG. Poprzedni sezon skończyli na 4 miejscu z takim samym bilansem jak Heat, Bulls i Hornets.

OFFSEASON

Odeszli: Al Horford (Boston), Kirk Hinrich, Lamar Patterson (Sacramento), Jeff Teague (Indiana)

Zostali: Kent Bazemore (70mln/4 lata), Tim Hardaway Jr, Kris Humphries (4mln/1 rok), Kyle Korver, Paul Millsap, Mike Muscala, Dennis Schroeder, Mike Scott, Thabo Sefolosha, Tiago Splitter, Walter Tavares

Przybyli: Malcolm Delaney (Lokomotiv Kuban), Dwight Howard (Houston), Jarrett Jack (Brooklyn), DeAndre Bembry (21. pick draftu), Taurean Prince (12. pick draftu)

Rotacja:

PG: Dennis Schroeder, Jarrett Jack, Malcolm Delaney
SG: Kyle Korver, Tim Hardaway Jr., DeAndre Bembry
SF: Kent Bazemore, Thabo Sefolosha, Taurean Prince
PF: Paul Millsap, Mike Scott, Kris Humphries
C: Dwight Howard, Tiago Splitter, Walter Tavares

Trener: Mike Budenholzer

 

ZAPOWIEDŹ

Co czeka kibiców Atlanty w nadchodzącym sezonie? Nie spodziewam się by byli lepsi niż w poprzednich rozgrywkach. Powody? Dwóch centrów z bogatą historią urazów, i małym repertuarem zagrań ofensywnych. Tiago Splitter rozegrał w zeszłym sezonie zaledwie 36 spotkań. A w swojej 6 letniej karierze tylko raz dobił do granicy osiemdziesięciu. Nie uzależniając wyników drużyny od gry jednego zawodnika, trzeba otwarcie powiedzieć, że kluczowa będzie postawa Howarda. Wiemy doskonale jak kapryśny potrafi być gdy sprawy nie idą po jego myśli. Ostatni sezon był dla niego statystycznie najgorszy od rozgrywek 2005/2006. Dwight był sfrustrowany swoją małą rolą w ataku Hawks, jednak patrząc na sprawę obiektywnie, przy jego repertuarze zagrań ofensywnych i po kontuzji pleców nie jest już takim dominatorem jak kiedyś. Jasne, wciąż jest świetnym zbierającym i niezłym blokującym, ale czy na pewno dobrze odnajdzie się w systemie gry Atlanty? W porównaniu do Horforda ma gorszy przegląd pola, nie grozi rzutami choćby z półdystansu, czym na pewno nie przyczyni się do lepszego sparingu. Jego kontrakt na 70MLN $ za 3 lata jest więc umową podwyższonego ryzyka, szczególnie że superman ma już 30 lat, a dla zawodnika o takich parametrach i bazującego na atletyzmie to właściwie jesień koszykarskiego Primu. Bardzo ciekawe jak będzie układać się jego współpraca z Millsapem. Jeśli wysoki skrzydłowy Atlanty utrzyma formę z zeszłego sezonu to nawet dąsający się Howard nie przeszkodzi im bić się o top4 konferencji. Dopełnieniem rotacji pod koszem będą solidny Mike Scott, nierobiący postępów Mike Muscala, oraz pozyskany w trakcie zeszłorocznych rozgrywek, próbujący nauczyć się rzucać za 3pkt Kris Humphries. Odczuwalne będzie odejście Teague, który spędził w Atlancie całą dotychczasową karierę. Pozbyto się jego spadającego po sezonie 2016-17 kontraktu oddając go za pick do Indiany. Osobiście uważam to za błąd, Dennis Schroder to dobry obrońca, młody i perspektywiczny, ale nie jestem do końca przekonany czy podoła zadaniu kiedy będzie zmuszony grać po 35 minut na mecz i brać odpowiedzialność za drużynę w kluczowych momentach. W swoim 3 sezonie wciąż często był nieregularny i chaotyczny. Dobrze, że będzie miał mentora w osobie doświadczonego Jarretta Jacka. Solidnego rozgrywającego, do momentu kontuzji grającego dla Nets najlepszy basket w karierze. Z pewnością ma jeszcze trochę paliwa w baku, i jeśli tylko dojdzie do formy sprzed kontuzji to jego kontrakt opiewający na 1MLN $ będzie jednym z najlepszych tego lata w całej NBA. Na wypadek kolejnej kontuzji Jacka zabezpieczono się podpisując Malcolma Delaneya. W obliczu słabszej formy Korvera i jego 36 lat na karku zmartwieniem może być brak progresu Tima Hardawaya. Jego rola w porównaniu z debiutanckimi sezonami w Knicks została poważnie ograniczona. Po stronie plusów: Hawks zatrzymali Kenta Bazemore na kolejne 4 lata za 70MLN $. To sporo pieniędzy, szczególnie jak na gracza który dopiero sezon był wiodącą postacią w swoim zespole i rozegrał tak naprawdę jeden dobry sezon. Nie mniej jednak jest w Atlancie od 2 sezonów, Budenholzer ewidentnie mu ufa. W odwodzie mamy jeszcze Thabo Sefoloshe, dobrego, doświadczonego obrońcę mogącego grać na SG i SF. Na dodatek, Atlancie udało się pozyskać dwóch utalentowanych skrzydłowych:  Taurean Prince – 12 pick tegorocznego draftu, dobry obrońca i według raportów zawodnik już dziś gotowy do gry, oraz DeAndre Bembry  – 21 pick, to z kolei wszechstronny ofensywny gracz. Umowy na obóz przygotowawczy podpisało kilku ciekawych zawodników, m.in.: Will Bynum i Ryan Kelly. Największa siła Atlanty to jednak gra zespołowa, i praca trenera Budenholzera. Jeśli ktoś jest w stanie wycisnąć z tych zawodników maksimum ich możliwości to właśnie on!

Typ: 44-38, 6. miejsce w konferencji

Typ Pawła: 49-33, 5. miejsce w konferencji
Typ Dominika: 50-32, 5. miejsce w konferencji