Nets powoli wracają na tory po ograniu Sixers

Pojedynki w Atlantic Division są w tym sezonie prawdziwą atrakcją ligi. Mając tak wyrównane zespoły jak Celtics, Nets, Knicks i Sixers można liczyć na emocje do ostatnich minut. Nie inaczej było wczoraj.

Ostatecznie dzięki wygranej Nets udało się poprawić fatalny bilans w grudniu (w tej chwili 3-8) i zatrzymać spadek w tabeli.

Najlepszy w zespole gości był Jrue Holiday – 24 punkty, 9 asyst i 6 zbiórek, a wśród gospodarzy – Joe Johnson z 22 punktami i 7 zbiórkami.

Przebieg spotkania

Nets słabo rozpoczęli spotkanie i po kilku minutach przegrywali już 12-4. Kolejny raz zmieniona podstawowa piątka (Bogans w miejsce Humphriesa by obniżyć skład i wyrównać przewagę szybkości Sixers) nie radziła sobie w ataku i po chwili Johnson musiał wziąć czas. Przerwa podziałała jak marzenie. Gospodarze zebrali się na zryw 18-0 trafiając z dystansu, w kontrze i po dobrych zagraniach wcześniej nieskutecznego Lopeza.

W drugiej kwarcie Sixers zmienili obronę na strefę i od razu zaczęło to przynosić korzyści. Poprawiona defensywa w połączeniu z dobrą grą Evana Turnera pozwoliły na zmniejszenie strat do zaledwie dwóch oczek przed przerwą.

Przez całą trzecią odsłonę trwała walka punkt za punkt, którą w końcówce przerwał dopiero Joe Johnson zdobywając ostatnie 8 punktów Nets przed syreną.

Gdy na początku ostatnich 12 minut goście wyrównali po trójce Holiday’a (69-69) wydawało się, że o wyniku meczu będą decydować ostatnie akcje. Tak się stało i to pomimo tego, że po chwili miejscowi znów odskoczyli i prowadzili po punktach Williamsa już 83-91 na 40 sekund do końca.

Nets zafundowali swoim (już opuszczającym Barclays Center) kibicom dodatkowe emocje. Sixers trafili dwukrotnie z dystansu (Holiday i Wright) z przerwą na jeden celny rzut wolny Wallace’a. Przy wyniku 90-92 na linię został wysłany Williams. Lider miejscowych wytrzymał – dwukrotnie trafił. Goście co prawda jeszcze szybko zapunktowali spod kosza (Turner), ale po pudle przy drugim wolnym Johnsona mieli zbyt mało czasu by jeszcze raz trafić i ostatecznie przegrali 92-95.

Oglądanie Blatche’a jest przyjemnością

Nigdy nie byłem przesadnym fanem jego talentu. W tym sezonie widać jednak, że wraz ze zmianą otoczenia ewidentnie zmieniło się jego nastawienie.

Jest zmotywowany, bardzo aktywny i skuteczny pod obiema obręczami. W ataku pokazuje zagrania tak nietypowe dla obecnych podkoszowych. Potrafi samemu wykreować sobie pozycję rzutową. Dobrze panuje nad piłką, a to w połączeniu ze sprytem i siłą fizyczną pozwala mu na szybkie „wkręcenie” się w strefę podkoszową.

Dodatkowo ma dobre ręce, a to pomaga nie tylko przy oddawaniu rzutów, ale także przy odnajdywaniu ścinających partnerów. No i na koniec jeszcze – na prawdę pracuje w obronie nie bojąc się zagradzania drogi pod kosz i wymuszania fauli w ataku.

Biorąc pod uwagę, że zarobi za ten sezon niewiele ponad 800 tys. $ wydaje się, że często przepłacający zespół z Brooklynu zrobił złoty interes. Inna sprawa – w lecie Blatche pewnie znów zobaczy duże pieniądze.

Brook Lopez jest dziurą w obronie

We wczorajszym meczu Lopez odpowiadał prawie za każdy layup Sixers. W samej pierwszej połowie trzy razy gubił się w prostych akcjach pozostawiając otwartą drogę pod kosz.

Jak na razie wygląda na to, że obrona pick-and-rolla jest dla Brooka zagadką. Trener Johnson musi popracować także nad koncentracją swojego środkowego. Lopez potrafi się po prostu „zawiesić” i być złapanym na pilnowaniu powietrza, gdy rywal jest już dawno w innym miejscu (tak np. było podczas wznowienia Sixers spod kosza Nets, które skończyło się wsadem Allena).

Jeżeli Brook chce być uważany za czołowego centra ligi to musi dominować także pod swoją obręczą. Umiejętność zdobywania punktów to nie wszystko. Klasowy podkoszowy powinien zdecydowanie lepiej zbierać, a także powodować, że rywal zastanowi się dwa razy zanim zaatakuje obręcz. Lopez na razie tego nie zapewnia.

Powrót Holiday’a wyłączył rezerwowych

Wraz z powrotem Jrue Holiday’a ewidentnie spadła produktywność zmienników Sixers. Nie wiem z czego to wynika, ale przykładowo bez podstawowego rozgrywającego Dorell Wright w ostatnich dwóch spotkaniach w sumie zanotował 45 punktów, 11 zbiórek i 8 asyst, a w dwóch meczach po jego powrocie już tylko 15 punktów, 7 zbiórek i 4 asysty.

Idziemy dalej – Spencer Hawes odpowiednio: 32 pkt /13 zb i 17 pkt / 12 zb. Nick Young – 29 pkt / 4 zb / 4 ast i 7 pkt / 2 zb, 0 ast.

Od razu mówię, że nie chodzi o obcięcie czasu gry poprzez powrót Jrue. Raczej działa to w drugą stronę – Collins musiał ich zmieniać, ponieważ grali dużo poniżej swoich możliwości.

Jakby nie patrzeć w Filadelfii widać problemy gołym okiem. W tej chwili ich bilans to już tylko 13-15 i w tej chwili są poza playoff z naciskającymi ich jeszcze z 10 miejsca Orlando Magic.

Pozostałe notatki

Tornike Shengelia ma przyszłość w lidze. Jest wysoki, silny i szybki, a także ma niezłe podstawy techniczne. Nieudany, choć piękny piwot z obrońcą na plecach z pierwszej kwarty (popełnił błąd kroków kozłując dopiero po oderwaniu obrotowej stopy) pokazywał jakie ma możliwości.

Brook Lopez ma jeden z najgorszych rzutów z półdystansu w lidze. Dobrze, że próbuje się w tym rejonie rozwijać, ale chyba powinien najpierw częściej trafiać na treningu by nie odpalać takich cegieł jak w ostatnich spotkaniach (piłka po trafieniach w tablice przelatywała minimum pół metra od obręczy).

Filmowe podsumowanie spotkania

Boxscore

76ers: Allen 12, T. Young 18, Turner 15, Holiday 24, Richardson 5, a także Wright 8, Hawes 5, Wilkins 0, N. Young 5

Nets: Wallace 14, Lopez 14, Williams 16, Johnson 22, Bogans 13, a także Blatche 10, Evans 0, Stackhouse 4, Shengelia 0, Watson 2