Urodzinowe przypomnienie sylwetki Boba McAdoo

Bob McAdoo

Dzisiaj swoje okrągłe (60) urodziny obchodzi kolejna z legend NBA – Bob McAdoo. Gracz, który zdecydowanie wyprzedzał swoją epokę i był prekursorem dla takich zawodników jak Chris Webber, Kevin Garnett, Rasheed Wallace czy Dirk Nowitzki. Mimo 206 cm wzrostu potrafił świetnie kontrolować piłkę i celnie rzucać z każdej pozycji co sprawiało, że był praktycznie nie do zatrzymania.

Aktualnie McAdoo można spotkać w obozie Miami Heat, gdzie od 11 lat jest wsparciem sztabu szkoleniowego.

Kariera w NBA

Bob został wybrany z numerem drugim draftu 1972 (za LaRue Martinem) i trafił do Buffalo Braves (teraz LA Clippers). Wcześniej rozegrał dwa sezony na Vincennes Junior College i jeden na University of North Carolina. Już po pierwszym roku – w którym został uhonorowany tytułem Rookie of The Year – było wiadomo, że McAdoo zostanie gwiazdą. W drugim sezonie na parkietach NBA został najlepszym strzelcem ligi (później osiągnął to jeszcze dwa razy). To właśnie wtedy po raz ostatni jednemu graczowi udało się osiągnąć statystyki powyżej 30 ppg i 15 rpg na przestrzeni całego sezonu. Jakby tego było mało Bob robił to wszystko na świetnej skuteczności – 54,7 %.

Szybko po wyborach do Meczu Gwiazd (1974, 1975 – zdobył najwięcej głosów) przyszła pora na tytuł MVP ligi (1975). W tamtych rozgrywkach McAdoo zdobywał 34.5 ppg, 14.1 rpg i 2.12 bpg (51.2% z gry, 80.5% z linii rzutów wolnych).

Po początkowych sukcesach przyszła pora na kilka chudszych lat. Pomimo licznych kontuzji i częstych zmian drużyn Bob wciąż grał świetnie. Jego statystyki z okresu gry dla Knicks, Celtics, Pistons czy Nets są oczywiście gorsze niż te z okresu 1972-1976, ale wciąż muszą budzić szacunek. Wielu kibiców jednak ich nie docenia ponieważ wówczas żadna z tych drużyn nie była ligowym potentatem.

Mimo wszystko na zwieńczenie kariery McAdoo miał się z czego cieszyć ponieważ jako rezerwowy dołączył do naszpikowanych gwiazdami LA Lakers. Tam wraz z Magic’iem Johnsonem, Kareemem Abdul-Jabbarem i Jamesem Worthym zdobył dwa mistrzowskie pierścienie. Po drugim tytule opuścił Los Angeles by zakończyć karierę w NBA w Philadelphia 76ers.

Gra w Europie

To jednak nie był koniec jego koszykarskich podróży. Po opuszczeniu Stanów Zjednoczonych Bob dołączył do ekipy Tracer Milano we Włoszech. Z miejsca stał się jednym z najlepszych koszykarzy w historii europejskiej koszykówki. Poprowadził swój klub do mistrzostwa ligi i dwukrotnego zdobycia Pucharu Europy FIBA (teraz Euroliga). Notował wówczas 26.1 ppg i 10.2 rpg.

Po grze w Mediolanie występował jeszcze w drużynach Filanto Forli (1990-1992) i Teamsystem Fabriano (1992-1993). W tym ostatnim zakończył definitywnie karierę sportową w wieku 42 lat.

Statystyki gry w NBA

Sezon PPG RPG APG SPG BPG
1972/1973 18,0 9,1 1,7
1973/1974 30,6 15,1 2,3 1,2 3,3
1974/1975 34,5 14,1 2,2 1,1 2,1
1975/1976 31,1 12,4 4,0 1,2 2,1
1976/1977 25,8 12,9 2,8 1,1 1,4
1977/1978 26,5 12,8 3,8 1,3 1,6
1978/1979 24,8 8,7 2,8 1,2 1,1
1979/1980 21,1 8,1 3,4 1,3 1,1
1980/1981 10,3 4,2 1,9 1,1 0,8
1981/1982 9,6 3,9 0,8 0,5 0,9
1982/1983 15,0 5,3 0,8 0,9 0,9
1983/1984 13,1 4,1 1,1 0,6 0,7
1984/1985 10,5 4,5 1,0 0,3 0,8
1985/1986 10,1 3,6 1,2 0,3 0,6
Kariera 22,1 9,4 2,3 1,0 1,5

Osiągnięcia

  • 2× Mistrz NBA (1982, 1985)
  • NBA MVP (1975)
  • 5× NBA All-Star (1974–1978)
  • 3× Najlepszy strzelec NBA (1974–1976)
  • NBA Rookie of the Year (1973)
  • All-NBA First Team (1975)
  • All-NBA Second Team (1974)
  • NBA All-Rookie First Team (1973)
  • MVP Final Four Euroligi (1988)
  • Consensus NCAA All-American First Team (1972)
  • Członek Basketball Hall of Fame (2000)
  • Jedna z 50 osób, które miały największy wkład w rozwój Euroligi (2008)

Źródła: Wikipedia, Bob-Mcadoo.nbarank.pl, YouTube, Basketball Reference

Komentarze do wpisu: “Urodzinowe przypomnienie sylwetki Boba McAdoo

Comments are closed.