’Siedemdziesiątka’ Sterna.

Nikt w NBA nie nosi numeru 70. Żaden gracz nie próbował powrotu do ligi w tym wieku. On sam wprowadzał do NBA takie nazwiska, które chwilę później stawały się ikonami i twarzami ligi zawodowej, pomagając mu tworzyć wizerunek jej. Żadna z nich nie miała jednak tak wielkiego wpływu na wydarzenia jak sam David Stern, największy komisarz w histori (?). 

Liczba 70 zarezerwowana jest właśnie dla niego, gdyż 22 września to data jego urodzin. Przy tej okazji rzućmy okiem na sukcesy i porażki wielkiego biznesmena.

Od 1978 roku jest on związany z głównym biurem zawodowej ligi, a już w 1980 dostał posadę wiceprezydenta przy urzędującym Larrym O’Brienie. Głównym komisarzem został 1 lutego 1984 roku, po chwili wprowadzając w szeregi NBA – Michaela Jordana, Hakeema Olajuwona, Charlesa Barkley’a i Johna Stocktona.

Przez lata kojarzy się z nowymi umowami dla związku i graczy – salary cap, z ekspansją ligi, z wysokimi zarobkami, kontrowersjami, a nawet testami antynarkotykowymi (te i wprowadzenie ich były jego sukcesem). Stern zaopiekował się Michaelem Jordanem i wg jednych źródeł zmusił go do odejścia z ligi (w obliczu długów hazardowych), z kolei wg innych błagał Jego Powietrzną Wysokość o pozostanie i granie bez przerwy ( nie widział następcy Air’a, kiedy ten po śmierci ojca wycofał się na rzecz baseballu). O Jordanie więcej znajdziecie tutaj

Znaczące wydarzenia z kariery Sterna to:

– zmiana siedzib klubów (Clippers, Kings, Grizzlies, Nets, Hornets, Sonics)

– 7 nowych drużyn w lidze (Hornets, T-Wolves, Heat, Magic, Raptors, Grizzlies i Bobcats)

– zaostrzenie przepisów co do ubiorów graczy (NBA dress code)

– zmiana nazwy trofeum Mistrzów NBA na Trofeum im. Larry’ego O’Briena

– zmiana nazwy nagrody w NBA Finals na Trofeum im. Billa Russella

– 4 lock outy (1995, 1996, 1998-99 i 2011)

Kontrowersje podczas dotychczasowej pracy komisarza:

– loteria draftowa w 1985, kiedy Knicks dostali kopertę z numerem 1. O całej sprawie pisaliśmy tutaj

– zawieszenie pięciu zawodników podczas play offs 1997 i konfrontacji Heat z Knicks; zarzucano wówczas wielki wpływ decyzji na wynik serii. Podobna sytuacja miała miejsce w 2007 podczas konfrontacji Spurs z Suns, gdy gracze opuścili ławki i zostali zawieszeni. O tej drugiej więcej znajdziecie tutaj.

– sędziowanie i głośna sprawa z Timem Donaghy’m. Więcej tutaj

– sędziowanie w finałach konferencji 2001 roku. Więcej tutaj

– kara dla Wilków z Minnesoty, w 2000 roku, za transfer Joe Smitha (podpisał niską umowę) i rzekome  zapewnienie o podpisaniu kolejnego, wyższego kontraktu w następnych latach. Koszt czynu T-Wolves to 3,5 mln USD i utrata 3 pierwszo-rundowych picków.

– przed sezonem 2005/06 wytyczne odnośnie ubioru graczy. Skończyła się era złotych łańcuchów i biżuterii, słuchawek na uszach, okularów przeciwsłonecznych, czapek czy koszulek bez rękawów. 

– przed sezonem 2006/07 nowy Spalding ze sztucznego tworzywa, który przetrwał do 1 stycznia 2007. Skórzana piłka szybko wróciła do łask. Nieco więcej tutaj

– przenosiny Sonics do Oklahoma City i następnie zmiana nazwy drużyny na Thunder.

– w końcu wkroczenie i zablokowanie możliwości przy transferze Chrisa Paula do Lakers.

Może są jeszcze wydarzenia, które dodalibyście po stronie plusów lub minusów wielkiego komisarza, zapraszam do refleksji.

Komentarze do wpisu: “’Siedemdziesiątka’ Sterna.

  1. minus: Jakim cudem Hornets dostali 1 numer draftu? Bobcats mieli najgorszy bilans w historii a dostali 2 numer. Hornets sa wlasnoscia ligi ,dlatego tak mnie to zastanawia .

Comments are closed.